Pogrążona w żalu rodzino,
Panie Profesorze Zdzisławie,
świętej pamięci profesorze, prawdziwie "świętej pamięci"...
Powiat przasnyski poniósł nieodżałowaną stratę wraz z Twoim odejściem. Została jednak "święta pamięć" o Tobie.
Dziś żegnam Cię nie tylko jako Starosta Przasnyski, ale też jako Twój kolega z prazy, a chyba nade wszystko jako jeden z uczniów. Jeden z tych tysięcy uczniów, których uczyłeś historii, których uczyłeś myślenia, których swoją postawą uczyłeś szacunku do drugiego człowieka.
W wielu miastach w Polsce i na świecie, gdzie rozsiani są Twoi uczniowie, w ostatni sobotni wieczór pojawiło się niedowierzanie, że już odszedłeś z tego świata. Pojawiły się łzy, ale pojawiła się też wdzięczność a to, że można było skosztować w naszym życiu obcowania z takim nauczycielem. Były rozmowy znajomych wspominające Ciebie. Były piękne słowa, które zapadną w pamięć.
Dlaczego nastąpiło tak wielkie poruszenie? Dlaczego dla tak wielu osób świat się zatrzymał? To Ty uczyłeś myślenia przyczynowo-skutkowego. Wiemy więc jaka była przyczyna takiej reakcji tysięcy osób...
Uczyłeś historii, ale sam napisałeś też piękną historią zapisaną w naszym życiu. Pozostanie ona w naszej pamięci, "świętej pamięci"...
"Jest przerwa." - tak mówiłeś, gdy zadzwonił dzwonek, a nikt nie chciał się ruszyć z ławek. Nie chcieliśmy tego rozstania, ale... "jest przerwa". Do zobaczenia po przerwie...
--------------------
Moja przemowa na pogrzebie Zdzisława Zdziarskiego. 1 lutego 2022 r. w kościele Chrystusa Zbawiciela w Przasnyszu.
Spisane na prośbę bliskich...
